رویای من ...
85/9/17 :: 7:8 عصر
هنوز در سفرم.
خیال می کنم در آب های جهان قایقی ست
و من مسافر قایق، هزارها سال است
سرود زنده ی دریانوردهای کهن را
به گوش روزنه های فصول می خوانم
و پیش می رانم
مرا سفر به کجا می برد
کجا نشان قدم نا تمام خواهد ماند
وبندکفش به انگشتهای نرم فراغت گشوده خواهد شد
کجاست جای رسیدن و پهن کردن یک فرش
و بی خیال نشستن...
" سهراب
خانه
:: کل بازدیدها :: :: بازدید امروز :: :: بازدید دیروز ::
:: درباره خودم :: :: اوقات شرعی ::
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
8171
55
0
:: لینک به وبلاگ ::
|
|
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: مطالب بایگانی شده ::